"
ਹਰਚਰਨ ਬੈਂਸ
ਭਗਤ ਭਗਤ ਸਭ ਆਖਦੇ , ਬਿਨ ਭਗਤੀ ਬਿਨ ਪ੍ਰੀਤ ,
ਭਗਤ ਮਨੋਂ ਨਾ ਉਪਜੇ , ਤਾਂ ਤਨ ਮਨ ਜੀਭ ਪਲੀਤ [
ਭਗਤ ਭਗਤ ਰਟੇ ਕਿਆ ਮਿਲੇ , ਜੇ ਮਨ ਹੋਸ਼ ਨਾ ਜੋਸ਼ ,
ਬਾਹਰ ਬਸੰਤੀ ਚੋਲ੍ੜੇ ਮਨ ਚਿੱਟੇ ਖਦਰ ਪੋਸ਼ [
ਭਗਤ ਨਾ ਘਰ ਘਰ ਜੰਮਦੇ, ਕਿਓਂ ਮਾਰੇਂ ਲਾਲ ਸਲਾਮ?
ਤੇਰੀ ਯਾਰੀ ਭਾਗੋ ਮਲਕ ਨਾਲ , ਕਿਓਂ ਤੋਲੇ ਕੁਫਰ ਹਰਾਮ [
ਜਿਹਨਾਂ ਚੀਚੀ ਵੀ ਕਟਵਾਇ ਨਾ ਉਹ ਗਾਉਣ ਭਗਤ ਦੇ ਗੀਤ ,
ਉਏ ਹਾਏ ਉਹ ਰੱਬਾ ਡਾਢਿਆ , ਇਹ ਕੇਹੀ ਕੋਮ ਦੀ ਰੀਤ [
ਮੂਂਹ ਤੇ ਲਾਲ ਸਲਾਮ ਗੱਡੀ ਤੇ ਵੀ ਬੱਤੀ ਲਾਲ ,
ਇਨਕਲਾਬ ਦੇ ਕਾਫਲੇ ਸੋ ਏ ਸੀ ਕਾਰਾਂ ਨਾਲ [
ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਫਰਜੰਦ ਮੇਰਾ ਤੇ ਧਰਨੇ ਉਗਰਾਹਾਂ ,
ਅਧੀ ਜੱਟ ਮਲੂਕ ਦੀ ਅਧੀ, ਮੁਲਾਹਜੇ ਦਾਰਾਂ [
ਭਗਤ ਪ੍ਰਗਟੇ ਸਭ ਆਖਦੇ , ਅਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਭਰ ,
"ਘਰ ਘਰ ਜੰਮੇ ਭਗਤ ਜੀ, ਨਾ ਐਪਰ ਮੇਰੇ ਘਰ ["
ਹੁਣ ਰਹਿੰਦੀ ਗਲ ਸ਼ਹੀਦ ਦੀ ਨੂੰ ਦਿਓ ਤੁਸੀਂ ਦਫਨਾ ,
ਇਹ ਦੇ ਗਲ ਚੋਂ ਰਸੀ ਲਾਹ ਕੇ ਦਿਓ ਭਾਰਤ ਰਤਨ ਸਜਾ [[
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment